Dolina Żarska ( słow. Žiarska dolina) – dolina walna w słowackich Tatrach Zachodnich. Ma 17,5 km² powierzchni i 7 km długości i jest jedną z najmniejszych walnych dolin tatrzańskich. W polskim nazewnictwie geograficznym funkcjonował do niedawna także egzonim wariantowy Smreczańska Dolina (słow. Smrečianska dolina ).
Łatwo, lekko i na lajcie, czyli po prostu spacerowo. * Dolina Białej Wody - do Polany Biała Woda lub do Polany pod Wysoką Do polecenia zwłaszcza osobom niezmotoryzowanym - wylot Doliny znajduje się tuż przy polsko-słowackiej granicy, można tam dojechać busem kursującym do Palenicy Białczańskiej (parkingu przy szlaku do Morskiego Oka), trzeba tylko uprzedzić kierowcę, że będziemy wysiadać wcześniej - w Łysej Polanie. Dolina dłuuugaśna, warta określenia konkretnego celu. Dosyć niedaleko jej początku (ok. 45 minut marszu) znajduje się bardzo widokowa Polana Biała Woda. Widokowa wyłącznie przy dobrej pogodzie - oferuje wówczas - na odległość - wgląd do samego serca Tatr. Pionowe ściany i wyniosłe szczyty układają się z tej perspektywy w wyborną konstelację. Zimą ( - na wyżej wymienionej Polanie kończy się legalne zwiedzanie Doliny. Latem można iść dalej do Polany pod Wysoką, ale to wyprawa dla ludzi o mocnych nerwach. Trwa bowiem jakieś kolejne 3 godziny, szlak wiedzie wybetonowanym chodnikiem, potem przechodzącym w szeroką ścieżkę, głównie przez las, czasem przez małe polanki. Jeśli komuś odpowiada chodzenie pod górę po lesie - gorąco polecam. We wszystkich innych przypadkach warto się zastanowić, po co się tam idzie. Jeśli tylko na Polanę pod Wysoką, to w sumie szkoda nóg na takie chodzenie (widoki prawdopodobnie były lepsze z Polany Biała Woda) - zwłaszcza, że jeszcze trzeba wrócić! Jeśli z zamiarem dojścia na Polski Grzebień to sprawa ma się już trochę inaczej, ale o tym innym razem, bo to już nie taki spacer. * Dolina Jaworowa do Polany pod Muraniem Widokowa od samego początku, więc dobra na niezbyt długie łażenie. Oferuje pogląd na Łomnicę, Baranie Rogi, Lodowy... - oczywiście również wyłącznie przy dobrej pogodzie. Warto doczłapać się do okolic Polany pod Muraniem (na zdjęciu, jakieś 30 minut marszu). Dalej iść w sumie nie ma po co, chyba że wybieramy się na Lodową Przełęcz (ale to też już taki trochę nie-spacer). Gdyby jednak ktoś poczuł chęć, to więcej informacji i fot ma TUTAJ. Tak więc Jaworowa do Polany pod Muraniem, stamtąd można odbić do Zadnich Koperszadów. Też na spacer. Zimą szlak czynny wyłącznie do Polany pod Muraniem. Mostek przy Polanie pod Muraniem, a widoczna skała to oczywiście Murań * Dolina Białej Wody Kieżmarskiej - do Zielonego Stawu Kieżmarskiego (szlakiem żółtym) Och, tu będę nieobiektywna, bo uwielbiam patrzeć na otoczenie Zielonego Kieżmarskiego na równi z gapieniem się na otoczenie HG. Według mnie trasa szczególnie warta polecenia tak latem jak i zimą. Początkowo las, widoków brak - wyłaniają się stopniowo mniej więcej po przebyciu dwóch trzecich odległości. Cel dość odległy, a spacer dość długi (około 3 godziny), ale za to łagodny, wysokość osiągana powoli, trudności brak. Nad stawem schronisko. I mnogość pięknych szczytów, Jastrzębia Turnia, Kołowy, Czarny, Baranie Rogi... Szczyty ponad Zielonym Stawem Kieżmarskim Schronisko nad Zielonym Stawem A TU link do relacji i zdjęć z zimowego spaceru nad Zielony Kieżmarski i Wielki Biały Staw * A skoro już jesteśmy nad Zielonym Kieżmarskim, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby wybrać się do Doliny Białych Stawów nad Wielki Biały Staw. Jest to jeziorko otoczone latem gęstą i szumiącą zielenią, bardzo urokliwy i ładny zakątek. Z moich doświadczeń wynika też, że to raczej spokojne miejsce, pozwalające w ciszy nacieszyć się górami. Trudności od Zielonego Stawu brak. Stamtąd albo powrót tą samą drogą, albo niebieskim szlakiem, który po pewnym czasie łączy się z żółtym (w dużej mierze przez las, łatwo). Można też wybrać się dalej na Przełęcz pod Kopą stanowiącą granicę pomiędzy Tatrami Wysokimi a Bielskimi (tam piękne widoki na Jagnięcy, i inne okoliczne szczyty Wysokich), a dalej przez Zadnie Koperszady do Jaworowej - wszystko zależy od tego, czy gdzieś na parkingu czeka pozostawiony samochód, czy też możemy swobodnie poruszać się po górach i wyjść z nich, gdzie nam się podoba. Trasa Zielony-Biały Staw czynna także zimą. * Staw Wielicki Całkiem ładne miejsce mogące stanowić samodzielny cel. Polecam dojście od Tatrzańskich Zrębów szlakiem niebieskim a potem żółtym. Polecam dlatego, że sama tak szłam, ale też dlatego, że można tam na pewno za darmo postawić samochód. Szlak wiedzie najpierw przez teren dawnych wiatrołomów (obecnie bardzo powoli zarastający młodymi drzewami), następnie wchodzi w las. Bez trudności, jedynie dość żmudnie pod górę. Około dwie godziny marszu. Zimą szlak również czynny. * Popradzki Staw Pełen uroku, jednak dość zatłoczony (leży przy niezmiernie popularnej trasie na Rysy). Nie ma co porównywać z tłumami nad naszym Mokiem, ale też ludno i ciasnawo. Do osiągnięcia szlakami czerwonym lub niebieskim ze Szczyrbskiego Jeziora - godzina marszu. Szlak niebieski wiedzie asfaltem, jest czynny także zimą. Szlak czerwony na zimę jest fragmentarycznie zamykany, ale można z niego odbić w szlak zielony. Warto pospacerować wzdłuż linii brzegowej jeziorka. I przy okazji odwiedzić... * Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr pod Osterwą W okresie zimowym zamknięty. Ważne miejsce na mapie Tatr, poświęcone pamięci tych, którzy zostali w nich na zawsze. Pobudzające do zadumy, ale też po prostu piękne - wiele tablic pamiątkowych to prawdziwe dzieła sztuki. Krajobrazowo ciekawy jest widok na oberwane z tej strony posępne ściany link do zdjęć i relacji z Cmentarza * Wodospad Skok w Dolinie Młynickiej Zdaje się, że bardzo popularny pomysł na spędzenie dnia na Słowacji stanowi właśnie spacer pod Wodospad i posiadówka tamże. O ciszy w pogodny dzień raczej należy zapomnieć, ale to ładne miejsce. Szlakiem żółtym ze Szczyrbskiego Jeziora około półtorej godziny łatwym terenem pod górę. Dalej szlak prowadzi na Bystrą Ławkę - nie będę tu opisywać, bo to już nie taki spacer. Jednak śmiało można spróbować wyjść ponad wodospad - nie jest trudno, jedynie trochę emocjonująco, dla większej pewności ruchów są zamontowane łańcuchy. Nad wodospadem jest staw, nie zaszkodzi też trochę przespacerować się wyższymi partiami Doliny Młynickiej, która nad Skokiem dość diametralnie zmienia swój charakter, staje się bardziej wysokogórska i surowa. Dla zaciekawionych TU relacja z Bystrej Ławki i trochę więcej zdjęć z okolic wodospadu. * Magistrala Znakowany na czerwono szlak ciągnący się przez caaaluteńkie Tatry. W większości łatwy - dlatego można go wykorzystać do zaplanowania wycieczki pomiędzy jakimiś dwoma ciekawymi punktami. Ale uwaga - magistrala nie wszędzie jest płaska i banalnie łatwa - np. na zejściu z Rakuskiego Przechodu do Doliny Kieżmarskiej jest dość problemowe miejsce ubezpieczone łańcuchami. Jej fragmenty są także zamykane na czas zimowy. Przy magistrali leży na przykład, u progu Doliny Batyżwowieckiej, niewielki Batyżowiecki Staw. * Dolina Staroleśna Odkryte przeze mnie nie tak dawno tatrzańskie cudo. Najpierw zachwyciła mnie zimą - fotograficzne uzasadnienie TUTAJ. A potem już bez reszty skradła moją tłukącą się po klatce piersiowej pompkę do krwi latem. Daleko i długo, jak to na Słowacji, ale za to przez praktycznie całą drogę ładnie. Łatwo. Jakieś wykrzykniki na mapie niby są, ale nie sugerować się, bo to śmiech na sali. Przeszłam nieprzytomna po dwudziestotrzygodzinnej wyrypie w środku nocy i nawet nie zauważyłam. Jeśli macie pomysły na inne spacerowe (słowackie!) propozycje - dawać w komentarzach. :) Słowacka Tatrzańska Kolej Elektryczna to linie kolejowe łączące wszystkie najważniejsze miejscowości turystyczne Tatr Słowackich. W jej skład wchodzą dwie trasy – jedna kursująca pomiędzy Popradem, Starym Smokovcem i Szczyrbskim Plesem (29,1 km), a druga pomiędzy Starym Smokovcem i Tatrzańską Łomnicą (5,9 km). Do naszych południowych sąsiadów należy zdecydowana większość Tatr. Tych samych Tatr, które są naszą chlubą narodową. Podczas gdy po polskiej stronie gęsta sieć szlaków krzyżuje się i pokrywa, Słowackie Tatry zdają się być odludne, mniej dostępne, a przez to groźniejsze i budzące większy respekt. Szlaki w Tatrach Słowackich – o czym warto pamiętać? Wybierając się w Tatry do naszych południowych sąsiadów, powinniśmy pamiętać o dwóch fundamentalnych zasadach. Po pierwsze, gdyby zdarzył się wypadek, akcja ratunkowa niesiona przez HZS (Horská záchranná služba) jest płatna. W związku z powyższym należy posiadać przy sobie dowód ubezpieczenia, który najlepiej gdy obejmuje akcję górską wraz z możliwością ewakuacji śmigłowcem. Drugą bardzo ważną kwestią jest zamykanie szlaków w okresie zimy oraz wiosny. Od 1 listopada do 15 czerwca, ze względów bezpieczeństwa, ale również w celu uszanowania przyrody, większość szlaków powyżej schronisk jest zamknięta. Informują o tym tablice umieszczone na szlaku, stosowną wzmiankę znajdziemy także na mapach turystycznych. Tyle tytułem wstępu. Poniższe szlaki w Tatrach Słowackich to moja subiektywna propozycja tras prezentujących wszystko, co warto zobaczyć “na dzień dobry”. Szlaki w Tatrach Słowackich: w tym miejscu można zakochać się od pierwszego wejrzenia. (fot. Paulina Wierzbicka) 1. Polski Grzebień: logistycznie… bez logistyki Wielu osobom nieposiadającym auta sen z powiek spędza myśl o podróży na słowacką stronę – do wylotu doliny, gdzie zaczyna się szlak. I o ile drogę tam jeszcze jakoś można zaplanować, to większe obawy wzbudza wizja powrotu, gdyż jakaś niespodzianka na szlaku lub złe oszacowanie czasu wędrówki grozi utratą ostatniego środka transportu. By zaoszczędzić sobie logistycznych kombinacji, granicę możemy przekroczyć na Łysej Polanie, gdzie – tuż za rogiem, w Tatrzańskiej Jaworzynie (Tatranská Javorina) – zaczyna się szlak Doliną Białej Wody na Polski Grzebień (Poľský hrebeň). Na początku wędrówki możemy odnieść wrażenie, że dolina ciągnie się w nieskończoność i upłynie pół dnia nim gdzieś dojdziemy. Po dwóch godzinach docieramy do polany Biała Woda, gdzie dozwolony jest również ruch rowerowy. Stąd czekają nas mozolne 4 godziny podejścia, z tą jednak różnicą, że szlak rokuje widokami. Na szczególną uwagę zasługują zawieszone dolinki – świadkowie ostatniego zlodowacenia. Do najpiękniejszych należy Żabia Dolina Białczańska. W tym kotle, do którego nie prowadzi żaden szlak, wszystko jest “żabie”:… stawy: Wyżni i Niżni, Żabia Grań, Żabi Szczyt, Żabi Mnich, Żabia Czuba. Dolina Białej Wody ciągnie się w nieskończoność, jednak u celu wynagradza wędrowca pięknymi widokami. (fot. Paulina Wierzbicka) Miejsce to z dołu wygląda imponująco. Podobnie wspaniale prezentuje się z góry, podczas szczytowania na taternickim wierzchołku wspomnianego Żabiego Mnicha. Za progiem Doliny Kaczej i Litworowej, przy Zmarzłym Stawie, możemy wybrać się na Przełęcz Rohatka (Prielom) w Dolinie Staroleśnej lub Polski Grzebień (Poľský hrebeň) w Dolinie Wielickiej. 2. Czerwona Ławka: najtrudniejszy szlak Tatr – czy na pewno? Czerwona Ławka (Priečne sedlo) skalną barierą oddziela od siebie dwie piękne doliny tatrzańskie: Dolinę Pięciu Stawów Spiskich oraz Dolinę Staroleśną. Przejście to w wielu przewodnikach zostało okrzyknięte najtrudniejszym w Tatrach! Klamry, łańcuchy, przepaść i ekspozycja – tego możemy się spodziewać. Jednak w konfrontacji z Czerwoną Ławką poziomem trudności zdecydowanie wygrywa dla mnie polska Orla Perć, czy choćby z lekka zapomniane, jeśli chodzi o sztuczne udogodnienia, podejście na Przełęcz pod Chłopkiem. Schronisko „Térynka”, czyli Téryho chata w otoczeniu skalnych kolosów. (fot. Paulina Wierzbicka) Zatem od razu na początku wycieczki warto nastawić się na to, że ekstremy życia tutaj na pewno nie zrobimy. Co się jednak naoglądamy widoków, to nasze! Już sama Dolina Pięciu Stawów Spiskich – wciśnięta między skalne kolosy: Lodowy, Łomnicki, Baranie Rogi – zapiera dech w piersiach. Zagubione w dolinie, małe schronisko – Chata Tery’ego (Téryho chata) – jest najwyżej położonym w całych Tatrach, całorocznym obiektem noclegowym. “Térynka” położona jest na wysokości 2015 m Czerwona Ławka jest ciasną przełęczą, z której roztacza się wyjątkowy widok na: Dolinę Zimnej Wody, Durny Szczyt, Łomnicę, Sławkowski Szczyt, Małą Wysoką, Jaworowy Szczyt oraz Gerlach. Szlak prowadzi w obu kierunkach, a założone tu sztuczne ułatwienia w postaci łańcuchów, drabinek i klamer dublują się, dzięki czemu ruch może być płynny. Chociaż lepiej powiedzieć “w miarę płynny”, bowiem szlak ten jest tak samo popularny wśród Słowaków jak i Polaków. Bariera skalna w drodze na przełęcz – Czerwona Ławka. (fot. Paulina Wierzbicka) 3. Tatry Zachodnie: blisko tam, gdzie zwykle jest daleko Wędrujemy w Tatry Zachodnie (Západné Tatry). Wyobraźmy sobie, że zdobycie szczytów przygranicznych, takich jak: Wołowiec, Rakoń czy Grześ jest tutaj przyjemne, łatwe i krótkie. W odróżnieniu od eskapady od strony polskiej. Dolina Chochołowska, jakkolwiek piękna, dłuży się i ciągnie w nieskończoność. Akcja w jeden dzień z Kir na wspomniane szczyty i z powrotem to około 30 kilometrów i blisko 10 godzin łazikowania. Rzecz ma się zupełnie inaczej od strony naszych południowych sąsiadów. Spacer rozpoczynający się w Dolinie Rohackiej, prowadzący przez wszystkie szczyty i z powrotem przez dolinę Łataną to przyjemna 19-kilometrowa wędrówka. Najciekawszym z wymienionych trzech szczytów jest Wołowiec. Kopulasta, zwalista góra jest wierzchołkiem zwornikowym, łączącym trzy granie, a tym samym oddzielającym od siebie trzy tatrzańskie doliny: Chochołowską, Rohacką oraz Jamnicką. Roztaczające się stąd widoki są wręcz obłędne – gdzie okiem sięgnąć, wkoło góry! 4. Rysy: z nutką melancholii w tle Czyli wycieczka na Rysy, z postojem na symbolicznym cmentarzu pod Osterwą. Wędrówkę zaczynamy w Szczyrbskim Jeziorze (Štrbské Pleso), skąd szlakiem niebieskim podążamy w stronę schroniska nad Popradzkim Stawem (Popradské Pleso). To tutaj – bądź teraz, bądź w drodze powrotnej – warto zatrzymać się na chwilę przy nieodległym, symbolicznym cmentarzu pod zerwami Osterwy, który powstał w latach 40. ubiegłego stulecia „martwym na pamiątkę, żywym ku przestrodze”. Dziś mieści się tu ponad 300 pamiątkowych tablic, upamiętniających tych, którzy zginęli w górach świata – na wyprawach, wspinaczkach, bądź niosąc pomoc innym. Wzdłuż wszystkich alejek prowadzących przez symboliczny cmentarz ustawione są drewniane, kolorowe krzyże detwiańskie – wykonane przez rzeźbiarzy z Detvy. Są one najbardziej charakterystycznym elementem cmentarza. Znad Popradzkiego Stawu szlak koloru niebieskiego pnie się powoli w górę. Przed oczyma wyłania się Dolina Mięguszowiecka – zamknięta murem skalnym Mięguszowieckich Szczytów, Wołowej Turni, Koprowego Szczytu i Grani Baszt. Zapatrzeni na widoki, nie zapomnijmy zboczyć na czerwony szlak, który przez Schronisko pod Wagą zaprowadzi nas na słowacki (wyższy) wierzchołek Rysów (2503 m Schronisko pod Wagą, znane także jako Chata pod Rysami, jest najwyżej położonym schronem – ale w odróżnieniu od wspomnianej wcześniej „Terinki” jest to obiekt sezonowy. Jego toaleta, a właściwie latryna, należy bodaj do najczęściej fotografowanych ustępów na świecie. Szlak powyżej schroniska zaopatrzony jest w liczne łańcuchy, a także – od sierpnia 2016 roku – metalowe platformy, w zamyśle schody. 5. Krywań: narodowa góra Słowaków Krywań od 1935 roku ma status narodowej góry Słowaków – wspominany jest w hymnie, widnieje w godle, jest bity na monetach. Co roku w sierpniu ma miejsce związane z tym wydarzenie – masowe wejście na szczyt, w którym uczestniczy nawet i 500 osób. Najszybszą, ale również i najbardziej stromą opcją dostania się na wierzchołek, jest niebieski szlak z Trzech Źródeł. W skrócie można go określić jako mozolne i jednostajne pięcie się pod górę. Do pokonania jest 1370 metrów podejścia, co na krótkiej – 7 kilometrowej trasie – daje nam całkiem niezłe nachylenie. Na szlaku nie znajdziemy ekstremalnych przejść, ekspozycji czy mrożących w żyłach, powietrznych trawersów. Tym, co na pewno wywoła u nas szybsze bicie serca, jest rozległa panorama Tatr Wysokich – widoczna ze szczytu. To właśnie dla niej można przeboleć tłumy turystów na wierzchołku. Dla Słowaków, bowiem, Krywań jest miejscem tak symbolicznym, jak dla nas Polaków Giewont. W Tatry Słowackie warto jest się wybrać na dłużej. Same długie doliny i odległości pokonywane w ciągu dnia sprawiają, że trafiając w samo serce Tatr, aż szkoda stamtąd wracać. Jeśli kochamy nasze polskie Tatry, do słowackich też zapałamy czystą miłością. Góry są bowiem te same, tylko człowiek sztucznie wytyczył granicę między nimi.Horska Sluzba - obszar Tatry Wysokie: HZS Vysoké Tatry Stary Smokovec 23, 059 60 Vysoke Tatry tel.: +421-(0)52-4422820, fax: +421-(0)52-4422855, kom: +421-(0)903624869, e-mail:vtatry@hzs.sk Horska Zachranna Slużba - oficjalna strona Komunikaty Horskej Zachrannej Slużby: Aktualne ostrzeżenia, zamknięcia szlaków Prognoza pogody dla gór
Tatry to najwyższy masyw górski w Karpatach Zachodnich, na granicy Polski i Słowacji. Są to jedyne góry w naszym kraju o charakterze alpejskim, o widokach zapierających dech w piersiach. Każdy, kto raz ujrzy te góry, będzie chciał powracać tu bez końca. Tatry Zachodnie Tatry Wysokie Układ roślinności w Tatrach Szczyty w Tatrach Schroniska w Tatrach Tatrzański Park Narodowy Narcarstwo w Tatrach Noclegi w Tatrach Mapa z zaznaczonymi atrakcjami Pytania i odpowiedzi Tatry Zachodnie W granicach Polski wyróżnia się Tatry Zachodnie oraz Tatry Wysokie. Tatry Zachodnie są niższe, zbudowane z wapieni przepuszczających wodę, dlatego zachodzą tu procesy krasowe i masywy kryją liczne jaskinie, np. Jaskinię Mroźną udostępnioną dla turystów, Jaskinię Mylną czy Jaskinię Naciekową. Atutem tej części Tatr są piękne rozległe doliny, Dolina Kościeliska i Dolina Chochołowska, które mogą zwiedzać mniej wprawni turyści i dzieci, podziwiając przy okazji piękno i majestat Tatr. Morskie Oko w Tatrach Tatry Wysokie Tatry Wysokie to zupełnie inna bajka, zbudowane są ze skał krystalicznych, dzięki czemu woda utrzymuje się na powierzchni, dlatego spotykamy tu piękne i malownicze jeziora, Morskie Oko, Czarny Staw pod Rysami czy Wielki Staw w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Tatrzańskie stawy bardzo licznie przyciagają turystów, gdyż z otaczającymi je turniami tworzą niezwykle malownicze pejzaże. Najchętniej odwiedzane jest Morskie Oko, gdyż to niemal jedyna okazja, by bez wspinaczki oglądać wspaniałą panoramę Tatr Wysokich z tak bliska. Równie piękne są tatrzańskie wodospady - ciąg kaskad tworzących słynne Wodogrzmoty Mickiewicza w Dolinie Roztoki oraz najwyższy wodospad w Polsce - Siklawa, na pograniczu Doliny Roztoki i Doliny Pięciu Stawów Polskich. Morskie Oko i Tatry Wysokie Układ roślinności w Tatrach Tatry zróżnicowane są także pod względem flory i fauny. Występuje tu piętrowy układ roślinności, tzn. od lasów mieszanych u podnóża poprzez iglaste, kosodrzewiny, hale po nagie skały szczytów. W zależności od wystętującej roślinności, spotykamy w Tatrach różnorodne zwierzęta, np. niedźwiedzie, rysie czy sarny w niższych partiach, natomiast wyżej przebywają kozice i świstaki, ponad turniami natomiast zobaczyć można orły. Szczyty w Tatrach Najwyższy szczyt polskich Tatr to Rysy wnoszące się na wysokość 2499 m i górujące ponad Morskim Okiem, spod którego właśnie atakuje się szczyt, choć można też od strony słowackiej zdobyć Rysy. Ale nieco niższe tatrzańskie szczyty nie są wcale mniej popularne - osławiona i niebezpieczna dla amatorów Orla Perć to najtrudniejszy w Tatrach czerwony szlak prowadzący przez 2-tysięczniki będące wyzwaniem dla wielu turystów. Na szlaku tym znajdują się Przełęcz Zawrat (2159 m Granaty (2225-2240 m czy Kozi Wierch (2291 m - najwyższa góra w całości leżąca w granicach Polski. Jeden z popularniejszych szczytów w Tatrach to Kasprowy Wierch (1987 m - góra narciarzy, na którą prowadzi nowoczesna kolej kabinowa wypełniona po brzegi latem i zimą. W pobliżu warto też zdobyć widokową Świnicę. Tatry Dolina Gąsienicowa Niekwestionowanym symbolem Tatr jest Giewont (1895 m - popularny "Śpiący Rycerz", nazywany tak dlatego, gdyż z oddali kształt szczytu górującego nad Zakopanem przywodzi na myśl właśnie leżącego rycerza. Bardzo ciekawe są także tatrzańskie doliny, idealne na romantyczne spacery. Ładniejsze z nich to: Dolina Rybiego Potoku, Dolina Roztoki i wspomniana już Dolina Kościeliska. Tatry Czarny Staw Gąsienicowy Schroniska w Tatrach Na licznych tatrzańskich szlakach natrafimy na schroniska, w których można przenocować, albo przynajmniej wypić herbatkę czy coś przekąsić. Najbardziej znanymi schroniskami w Tatrach są: "Murowaniec" na Hali Gąsienicowej, Schronisko nad Morskim Okiem albo "Ornak" na Małej Polance Ornaczańskiej w Dolinie Kościeliskiej. Najwyżej zaś położone jest Schronisko w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Tatrzański Park Narodowy Niecodzienne piękno Tatr wraz z całą przyrodą tu występującą chronione jest poprzez Tatrzański Park Narodowy, do którego wchodząc wykupujemy bilecik. W bardziej dzikich jego fragmentach spotkamy kozice, jelenie, a nawet niedźwiedzie. Turyści w Tatrach chronieni są natomiast przez TOPR czyli Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Narcarstwo w Tatrach Tatry to również wyciągi i trasy narciarskie. Zimą zjeżdża tu wielu amatorów białego szaleństwa, którzy okupują Kasprowy Wierch i inne zagospodarowane pod tym względem szczyty czyli Gubałówkę czy Nosal. Kasprowy Wierch to najwyżej położony ośrodek narciarski w Polsce, prócz kolei kabinowej działają tu wyciągi krzesełkowe, kolejka w Tatrach Oto lista polecanych i sprawdzonych przez nas noclegów. Tatry - mapa z zaznaczonymi atrakcjami Częste pytania i odpowiedzi dotyczące Tatr Zapisz się do newslettera! Zostaw swój email, a będziesz otrzymywać informacje o ciekawych miejscach w Polsce. Nikomu nie dajemy Twojego maila! Zapisując się do newslettera oświadczasz, że zgadzasz się na przetwarzanie danych osobowych w celu otrzymywania maili z naszego portalu i z postanowieniami regulaminu i polityką prywatności Jeżeli chcesz wypisać się z newslettera kliknij w ten linkCzas przejścia: 5 h 20 minPoziom trudności: łatwo. Skrajne Solisko to szczyt Tatr Wysokich na Słowacji, położony nieopodal Szczyrbskiego Jeziora. Do Chaty pod Soliskiem można dojść pieszo ze Szczyrbskiego Jeziora lub wjechać kolejką. UWAGA! WIĘKSZOŚĆ TRASY NIEDOSTĘPNA DLA TURYSTÓW OD 1 LISTOPADA DO 14 CZERWCA! SZCZYRBSKIE JEZIORO.
Przedstawiamy niezwykle istotne pod względem turystycznym miejsca w Tatrach Słowackich. Są to głównie dzielnice, osiedla czy też większe miasta. Doskonałe bazy wypadowe w różne rejony Tatr. OKOLICA NAZWA POLSKA NAZWA SŁOWACKA OPIS Kieżmarskie Żłoby Kezmarske Zlaby Opis miejsca Liptowski Mikułasz Liptovský Mikuláš Opis miejsca Matlary Tatranske Matliare Opis miejsca Orawice Oravice Opis miejsca Podbańska Podbanske Opis miejsca Poprad Poprad Opis miejsca Stary Smokowiec Stary Smokovec Opis miejsca Szczyrbskie Jezioro Strbske Pleso Opis miejsca Tatrzańska Kotlina Tatranska Kotlina Opis miejsca Tatrzańska Leśna Tatranska Lesna Opis miejsca Tatrzańska Łomnica Tatranska Lomnica Opis miejsca Tatrzańska Polanka Tatranska Polianka Opis miejsca Tatrzańskie Zręby Tatranske Zruby Opis miejsca Wysokie Tatry Vysoke Tatry Opis miejsca Wyżnie Hagi Vysne Hagy Opis miejsca . 622 628 383 617 601 177 240 170